Kjo do të jetë gjithmonë një nga momentet më domethënëse të jetës sime. Pas 100 vjetësh, gjyshi im Zef Vaseli Junçaj dhe dhjetëra burra të tjerë morën respektin e fundit që merituan. Gjyshi im Gjon (Gjosh) Zefi ishte 7 vjeç kur u vra Zefi. Gjoshi i tha babit tim se kujtonte pak detaje dhe momente me babanë e tij. Ai kujton se Zefi ishte i gjatë. Ai u kujtua që baba i tij vendosi pushkën e tij në mur nga dera e shtëpisë së tyre. Më prekëse, Gjoshi kujtoi ndjenjën e prekjes së babait të tij në kokë. Zefi do të fërkonte flokët e Gjoshit dhe do të thoshte: “kaçurreli babit”.
Mos harroni rrënjët tuaja. Mos harroni historinë tuaj.
Faleminderit Luke Junçaj dhe të tjerët për iniciativën e tyre për të filluar dhe përfunduar këtë moment. Faleminderit njerëzve të Hoti dhe pjesëmarrësve të tjerë për nderimin e tyre për viktimat në këtë ditë.