eetimes
Ne qe u linden 1955-1990 mendoj se
Jena brezi ma i bekuem.
Ne u rritem me çelsa lidhur ne qafe. Ne ishim brezi me fat.
Luanim pas shkolles me ore te tana gjer ne muzg.
Me biçikletat e perinderve sa here u rrezuam sepse ishim 2-3 shoke hipur pernjeheresh.
Nuk kishim celular kompjuter. Lodrat i krijonim vete. Futboll me porta te vogla ndaheshim ne dy skuadra dhe luanim ne rruge.
Top e grope.
Top e tjegull
shkop e cingel.
Kala dibranshe.
Kuk a mfeshti.
Pam pam.
Shfaqje mahallash.
Ndertinim:
Karroca me kuzhineta
karroca me tela.
Naten ndiznim Flakadan.
Benim bashk Surrat bore e
gjuheshim me skuadra me topa bore.
Shperndanim ftesa martese.
Dergonim taven ne furr dhe e merrnim nga furra.
Ne ishim brezi i fundit qe i degjuam dhe iu bindem prinderve.
Kenduam bashke.
Vodhem kumbulla qershi hurma shege ftonj molle dardha te komshiu.
Shkundem mana me çarçaf.
Luanim me qen e mace.
Ngritem gracka per zogj ne dimer.
Ngriheshim ne mengjez heret per te zene gardalina vardoj e kanarina.
Shkonim sebashku te lumi per banjo.
Kur gjakosej njeri nga shoket ose shoqer qanim te gjith…
Ne uleshim ne ane te rrugices dhe lidhnim me spango nje kartmonell qe te luanim me kalimtaret.
Ne lidhnim nje gjatper plastik me spango dhe gajaseshim kur kalimtari kercente lart dhe na versulej..
Kur bante njeri nga shoket te fortin e godisnim te gjith.
Kur ishte njeri nga shoket prapet nuk e donim dhe nuk e afronim te gjith.
Kur njeri nga shoket rrezikonte te ngelej ne klase ne e ndihmonim gjer sa e kalonte klasen.
Na jena nje brez special por jena specie ne zhdukje.
Ne iu bindem dhe i degjuam prinderve dhe sigurisht qe edhe femijet tan na binden.
Jena brezi i fundit qe rrespektuam prinderit dhe brezi i fundit qe femijet na rrespektojn.
Ndoshta dhe brezi i fundit qe nuk i trembemi te vertetes.
