Një protestë jo shumë e zakontë është zhvilluar në qytezën e Roncq në Francë. Disa mësues nga kolegji Paul Éluard dhe shkolla Neruda në Roncq kanë protestuar për një nxënëse shqiptare dhe familjen e saj pasi rrezikohen të dëbohen nga vendi. Liviana, 13 vjeç, vëllai i saj 8-vjeçar dhe dy prindërit e tyre u desh të largoheshin nga Shqipëria në vitin 2022, në kërkim të kujdesit për babain dhe vëllain e Livianës, të cilët vuanin nga sëmundje të rënda. Që atëherë, ata kanë bërë një vend për veten e tyre në zemrat e banorëve të komunitetit të cilit jetojnë.

Ishte sëmundja e dy anëtarëve të familjes që i shtyu ata të emigronin.Babai i Livianës vuan nga verbëria progresive dhe e pakthyeshme që në moshën 20-vjeçare. Vëllai i saj i vogël lindi me një keqformim të veshkave. “Ai duhet të ndjekë një dietë të rreptë dhe të kujdeset për higjienën e tij, për të mos përmendur faktin se mund të ketë nevojë për një operacion në çdo moment”, – shpjegoi Marie-Noëlle Cowdry-Besnard, një mësuese që është afruar me familjen.

“Babai nuk është në gjendje të punojë dhe nëna përpiqet të plotësojë nevojat e tyre duke bërë punë të çuditshme,” shpjegon Louis Lécareux, një nga mësuesit e mobilizuar të kolegjit.

Në Shqipëri nuk ofrohet kujdesi i nevojshëm për babë e bir, sipas mediave franceze. Familja nuk kishte zgjidhje ndaj që të katër u larguan pa dëshirë nga vendlindja. Në Francë ata dërguan dy fëmijët e tyre në shkollë.

Në vetëm një vit, Liviana, duke ndjekur kolegjin “Paul Éluard” përvetësoi mjaft mirë gjuhën dhe shihej me interes nga mësuesit e saj. “Ajo është e turpshme, por ka rezultate shumë të mira, pavarësisht pengesës gjuhësore”, – shpjegon Louis Lécareux. Familja, e cila jetonte në një qendër akomodimi, ishte në një situatë të vështirë, por dalëngadalë po integrohej.

Marie-Noëlle Cowdry-Besnard ndihmon familjen të mësojë frëngjisht. Ajo e përshkruan si një familje të vendosur: “E vogla mësoi frëngjisht me një shpejtësi rrufe. Unë u jap mësime dhe babai vazhdon të mësojë, edhe pse është me shikim të dëmtuar”, – thotë ajo.

Të gjitha përpjekjet e tyre u ndërprenë në qershor 2023, pas marrjes së një letre nga prefektura. Ajo informonte familjen për refuzim të pranimit për të qëndruar, shoqëruar me një vendim që kërkon që ata të largohen nga territori francez.

Urdhri kërkon kthimin e prindërve dhe dy fëmijëve të tyre në vendin e origjinës. Ata duhet të largohen nga Franca brenda 30 ditëve me mjetet e tyre, pavarësisht shqetësimit të kujdesit që prek familjen. Edhe pse janë ende atje edhe një vit më vonë, kjo është pjesërisht falë mësuesve të Livianës, për të cilët vendimi është i padrejtë. “Kjo familja nuk ka shkaktuar kurrë asnjë problem”, – thotë Louis Lécareux.

Sipas tyre vendimi është i pakuptueshëm ndaj janë të vendosur për të mbështetur familjen shqiptare.
Në pak muaj gjithçka që ndërtuan u shemb. Familja po lufton për të qëndruar, por situata po përkeqësohet. Të dy prindërit dhe fëmijët e tyre nuk kanë më mjete për strehim dhe po humbasin aksesin e tyre në ushqime për shkak të kufizimeve buxhetore.

Për të ndihmuar nxënësit e tyre, janë mobilizuar mësuesit. Ata organizuan një mbledhje fondesh që mbulon qiranë edhe për disa muaj. Por zgjidhja është e përkohshme. “Paratë do të mbarojnë dhe më 16 maj ata do të jenë në rrugë”, – thotë një mësues. Për Marie-Noëlle Cowdry-Besnard dhe kolegët e saj, zgjidhja tashmë është e qartë: Duhet të bëjnë zhurmë. “Kemi ardhur me tenxhere dhe gjithçka që mund të bëjë zhurmë” – tha një nga mësuesit.

Shpresa e tyre e fundit është marrja e një lejeje qëndrimi për përkujdesje. Kërkesa e bërë disa muaj më parë nuk ka arritur ende të kalojë verifikimin administrativ. “Në bazë të vendimeve të ngjashme nuk kemi shpresë. Na thyehen zemrat, por nuk dimë se çfarë të bëjmë. Nuk kërkojnë bamirësi, thjesht duan t’u jepet një shans” – thotë Marie-Noëlle. Pa leje qëndrimi, ata nuk kanë të drejtë për asnjë ndihmë dhe varen tërësisht nga donacionet. Për të ndihmuar familjen, komiteti mbështetës është ende në kërkim të donacioneve dhe produkteve higjienike dhe ushqimeve.