Misioni grek ishte një nga të parët të cilët erdhën për të ndihmuar Shqipërinë në momentet e vështira të tërmetit të 26 nëntorit, tragjedia që shkaktoi 51 viktima.
Stafi i zjarrfikësve grekë të EMAK, është intervistuar dhe ata tregojnë se si në pak minuta ata morën alarmin e mëngjesit të 26 nëntorit për t’u nisur në Shqipëri në ndihmë të fqinjëve
Pikërisht ky ekip vinte nga një ditë torturuese pasi Greqia u pushtua nga fenomeni “Girion” prej motit të keq. Epipyragoi Spyros Karoubis , Constantinos Tsakiris, Claus Gerokostas dhe Evangelos Aleksandris ishin katër anëtarë të skuadrës së EMAK që do të vinin në Shqipëri pasi nga Brukseli erdhi alarmi ‘urgjent’ për ndërhyrje në Shqipëri.
Ne u zgjuam një natë më parë sepse po përpiqeshim të shkonim në Kënetën në Durrës. Shkuam në shkollë në orën 7.30 të mëngjesit të së martës dhe para se të ndryshonim edhe e morëm thirrjen. Sfida për të shpëtuar jetë nga shembjet e ndërtesave në Shqipëri ka qenë e madhe. Kishim vetëm disa minuta për tu përgatitur, për të marrë pajisjet, qenin dhe rrobat që na duheshin. Temperaturat ishin shumë më të ulëta se në Greqi. Duhej të përgatisnim qentë dhe të futeshim në furgon me rimorkio e pajisjeve për në aeroportin Elefsina , thanë katër anëtarët e misionit të parë të EMAK.
Greqia ka gjithsej 8 qen të përgatitur për këto situata, dy pret të cilëve Oscar dhe Elsa erdhën në Shqipëri.
Shumë afër si vende, por grekët të mësuar nga tërmetet ajo çfarë i ra në sy fillimisht nuk ishin dëmet apo pasojat e tragjedisë, por ndërtesat e ngritura para viteve ‘90.
Shoku i parë që morëm ishte kur zbuluam që ndërtesa e apartamenteve që rrëzohej nuk kishte shtylla çimentoje. Kolonat ishin prej tullave dhe në tulla pllaka nuk ishte 15 pikë. E gjithë ndërtesa ishte në ajër dhe natyrisht u shemb. Unë kurrë nuk kisha parë një ndërtim të tillë më parë, “tregon Spyros Karoubis.
Ekipi grek fillimisht mori direktivat për në Durrës, por gjatë rrugës u zhvendos në Thumanë. Një nga zjarrfikësit, Evangelos Alexandris tregon se si një shqiptar nën rrënoja i vdiq në duar.
Kam gjetur që ai kishte sindromën e listës sepse sytë e tij ishin kthyer të kuq. Këmba e tij ishte e ngjeshur dhe gjaku u shtrydh. E dija që po luanim me minutat. Aktivizova protokollet e ringjalljes dhe rigjenerimit kardiak, duke i dhënë pesë shishe oksigjeni. Humbi ngadalë, ngadalë. Ne bëmë atë që mundëm për ta nxjerrë atë. Pas pesë orësh përpjekje, ne e lëshuam atë. Nuk mund të qëndronte. Ai vdiq në duart e mia. Ai u dërgua në spital, por dështoi. Ishte një moment tjetër i vështirë, por e dija se kishim një rrugë të gjatë për të bërë, – thotë Alexandris
Po ashtu misioni grek ka shprehet se vetëm Policia shqiptare u dallua nga të gjitha njësitë për të ndërhyrë në situata të tilla. “Vetëm Policia u dallua nga shërbimet e vendit. Ne nuk kemi parë ndonjë shërbim tjetër ato ditë. Një zotëri që erdhi na u prezantua si kryetar por në pesë ditët në vijim askush nuk erdhi”.
Pas 5 ditësh gjatë misionit raskapitës mes rrënojave në Thumanë, zjarrfikësit grekë tërheqin 11 trupa të pajetë. Ajo çfarë i bie përshtypje grekëve, është se entuziazmi i shqiptarëve ishte shuar dhe edhe kur nga rrënojat shpëtoheshin jetë nuk kishte entuziazëm, brohorima apo gëzim siç kishte hasur EMAK në vendet e tjera Turqi, Siri etj.
Por ata thonë se shqiptarët u ofruan ushqim, shumë prej tyre dinin greqisht dhe u shprehnin vazhdimisht mirënjohjen për ndihmën në ato ditë të errëta të Shqipërisë.